ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' พาล ๑ '

    พาล ๑  หมายถึง น. ขน. (ป., ส.).

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • พาล ๒, พาลา

    (กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่นคนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่นพาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

  • พาล ๒, พาลา

    (กลอน) ว. อ่อน, เด็ก, รุ่น. (ส., ป.); ชั่วร้าย, เกเร, เกะกะ, เช่นคนพาล. ก. หาเรื่องทำให้วุ่นวาย, หาเรื่องทำให้เดือดร้อน, เช่นพาลหาเรื่อง พาลหาเหตุ. น. คนชั่วร้าย, คนเกเร, เช่น คบคนพาลพาลพาไปหาผิด. (ป.).

  • พาลกระแชง

    (ปาก) ก. พาลหาเรื่องทําให้วุ่นวาย.

  • พาลรีพาลขวาง

    (สํา) ว. ชอบหาเรื่องทะเลาะวิวาท.

  • พาลี

    น. เรียกรอยเป็นชั้น ๆ ที่โคนเขาวัวและควาย.

  • พาลีหลายหน้า

    (สํา) ว. กลับกลอก, ไม่ซื่อสัตย์.

  • พาลุก

    น. ทราย. (ป., ส. วาลุก).

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒